«Такіх ужо прамоўцаў, якія з наганам выходзілі на трыбуну і кідалі нейкія пагрозы на адрас літаратуры, эстэтыкі, мастацтва, мы ведалі ў гісторыі. І ведаем, чым яны скончылі».
Мовазнаўцы, прадстаўнікі грамадскасці даўно крытыкавалі адміністратыўнае ўмяшанне ўлады ў моўную сферу.
Вось як пракаментаваў у інтэрв’ю Рацыі ўчарашняе рашэнне дэпутатаў прыняць законапраект «Аб правілах беларускай арфаграфіі і пунктуацыі» у першым чытанні, старшыня Таварыства беларускай мовы Алег Трусаў:
— Вельмі кепска, што закон прыняты ў першым чытанні без грамадскага абмеркавання. Ён у прэсе так і не быў надрукаваны. Я толькі спадзяюся на тое, што пакуль закон уступіць у сілу, у яго будуць унесеныя нармальныя змены, якія павінны былі зрабіць у незалежнай Беларусі на пачатку XXI стагоддзя.
Адзін з распрацоўшчыкаў правілаў сучаснага класічнага беларускага правапісу Зміцер Саўка са скрухай сустрэў прыняццё дэпутатамі законапраекта:
— Не столькі мне шкада «тарашкевіцы», якая пацерпіць. Калі яна вытрывала часы бальшавізму, то яна ператрывае і гэтыя часы. Мне больш шкада, што мова ўвесь час робіцца палітычным інструментам. Міністр Радзькоў даў выразна зразумець, што новы закон будзе мець рэпрэсіўны характар. І гэта павінна пазбавіць ілюзіяў тых, хто думае, што пры дапамозе адзінага правапісу можна пашыраць беларускую мову.
Адным з тых, хто выступае за пераход да адзінага беларускага правапісу, ёсць публіцыст і літаратар Сяргей Дубавец:
— Мова — гэта ж не палітыка. Гэта ж тое самае, што змагацца законамі Крымінальнага кодэксу супраць мастацтва абстракцыянізму, напрыклад. Я не ведаю, хто такі Радзькоў у плане беларускай мовы, для мяне такога аўтарытэту не існуе. Для мяне аўтарытэтамі ёсць Янка Купала, Якуб Колас, вялікая беларуская літаратура. Ну а такіх ужо прамоўцаў, якія з наганам выходзілі на трыбуну і кідалі нейкія пагрозы на адрас літаратуры, эстэтыкі, мастацтва, мы ведалі ў гісторыі. І ведаем чым яны скончылі.
Цяпер чытаюць
Мсціслаў Мекта: яшчэ адзін рэцыдывіст рвецца ва ўладу, прыкінуўшыся спецназаўцам-ябацькам15
Каментары