Беларус раптоўна і без дай прычыны знік у 2006 годзе, а праз 19 гадоў знайшоўся ў вёсцы пад Смаленскам
У верасні 2006 года ў мінскую міліцыю звярнулася жанчына: яе 43-гадовы муж пайшоў на працу і не вярнуўся. Сяргей быў дастаткова звычайным сямейным чалавекам: добра зарабляў, не злоўжываў алкаголем, таму яго знікненне выглядала вельмі дзіўным. Але яшчэ больш дзіўным было тое, як ягоныя сляды адшукаліся праз 19 гадоў, піша газета «На страже».
Адразу пасля знікнення мужчыны ў міліцыі пачалі расследаванне з сям’і. Выглядала, аднак, што адносіны з жонкай былі звычайныя: час ад часу сварыліся, але хутка мірыліся. Дома Сяргея чакалі таксама 14-гадовая дачка і 13-гадовы сын, які быў асабліва блізкі з бацькам.
Менавіта сын бачыў бацьку апошнім: пасля вяртання са школы ён пачуў, як Сяргей размаўляў праз мабільны тэлефон, а пасля ўзяў торбу і пайшоў, не развітаўшыся.
Далей расследаванне высветліла, што ў сям’і часам усё ж узнікалі скандалы. Апошні быў якраз напярэдадні знікнення. Жонка сцвярджала, што асаблівай прычыны для гэтага не было, але, хутчэй за ўсё, сварка была звязаная з грашовымі праблемамі Сяргея. Ён захапляўся азартнымі гульнямі і часта траціў вялікія сумы ў казіно. У дзень знікнення ён прайграў не менш за $3000.
Сяргей добра зарабляў як адзін з кіраўнікоў фірмы па пастаўцы грузавікоў і запчастак, але апошнім часам сям’я амаль не атрымлівала ад яго грошай. У дадатак да фінансавых праблем ён заляцаўся да маладой дзяўчыны, што таксама магло выклікаць праблемы ў сямейным жыцці.
Сярод магчымых прычын знікнення разглядаліся і калегі па бізнэсе: у кампаніі была «чорная каса», з якой у пачатку верасня зніклі каля $10 000. Сяргея апошні раз бачылі ў офісе, а пасля ён як бы «растварыўся». Усе версіі, у тым ліку з удзелам калег, не далі выніку. У выніку мужчына быў абвешчаны ў нацыянальны і міжнародны вышук.
Падчас вышуку засяродзілі ўвагу і на машыне Сяргея — белым ВАЗ-2104. Яе пазней знайшлі, але ўжо без карыснай інфармацыі. Не пацвердзілася версія, што мужчына паехаў да сваячкі ў Санкт-Пецярбург. У канцы 2010-х сям’і паведамілі пра супадзенне прыкмет з нейкім целам у Віцебску, але генетычная праверка паказала, што гэта не ён.
Пры гэтым ні квіткоў, ні змены дакументаў, ні зняцця грошай з картак, ні перарэгістрацый нерухомасці — нічога гэтага, за што можна было б зачапіцца, не было. Урэшце ў 2011 годзе сям’я афіцыйна прызнала Сяргея памерлым і працягнула жыццё без яго.
А ў маі 2025 года ў адну са смаленскіх бальніц даставілі пажылога мужчыну з сардэчным прыступам. Разам з ім была жанчына, якая называла яго Сяргеем. Праверка дакументаў і база Інтэрпала пацвердзілі: гэта той самы зніклы чалавек. Амаль 20 гадоў таму ён атабарыўся ў аддаленай вёсцы ў Смаленскай вобласці, стварыў новую сям’ю і ўвесь час жыў вельмі замкнёна.
Са старой сям'ёй мужчына пакуль сустрэцца не гатовы.
Цяпер чытаюць
Пра Мелказёрава ў яго апошні дзень: «Было адчуванне, што ён стомлены, бракуе энергіі, рысы твару былі запалыя»1
Каментары
Стаміўся ён карміць неўдзячную талаку, кінуў усё майно ім і ціха зваліў паміраць туды, дзе яго зразумелі. Адчапіцеся ад мужыка, сквапныя фэматэрарысткі!