Я, арганізм мужчынскга полу,
Ажыццяўляючы пэўны грамадзянскі «all in»
Прашу па маёй просьбе і з майго дазволу
Даўшы мне рэгламент у пару хвілін
Па заканчэнні прамовы, верагодна, пратэстнай прыроды
Без усялякіх акалічнасцяў і акрамя,
выкрасліць з абагуленых спісаў народу
Маё імя.
Такім чынам, я звяртаюся да кожнай адказнай персоны
Канцылярый, у якіх у нас недахопу няма
Залічыць мяне ў жыдамасоны,
Пятую калону (якую недабіла ў свой час Калыма).
Шкоднікаў, калабарантаў, рэнегатаў,
Анархістаў, да хоць бы нарадавол —
Статусаў ворага ў нас багата.
Патлумачу навошта: я не даваў дазвол
Ад імя часткі, таго, што мусіць быць цэлым,
А дакладней, ад майго імя і ў імя мяне ж
Катаваць, саджаць і праводзіць расстрэлы
А пасля махаць ручкай быдлу, якое згоняць у манеж.
Безумоўна, выкрываць ворага ў сваім суседзе —
Не мая ідэя. У мяне ніхто не пытаў. Сюды
Цяжка вяртацца, будучы ворагам. Але можна жыць недзе
Не баючыся на кулю атрымаць мандат ад усёй грамады.
Страх у працэсе росту цягнецца да таго, хто яго сеяў.
Два словы для ўласнікаў парталаў і газет. Наўпрост
Ваш раб унутры, бясспрэчна, перажыў бы і сто маісеяў.
Бо гэты раб пяцігодкамі вымярае свой узрост.
Псіхалогія раба — такая штука.
Не так істотна, каго баяцца Ра ці Лу.
Сабаку цяжка жыць, усведамляючы, што ён — с…а
І адзінае выйсце яго — кусаць, спадзеючыся на пахвалу.
А, наконт кулі. Наконт мандату —
Баючыся справакаваць, абвастрыць і вымусіць — я свой верш
На тым сканчаю.
Подпіс. Дата.
Здароўя ўсім. Псіхічнага, мабыць, найперш.
