На старых каталіцкіх могілках у Лідзе знік камень, пастаўлены тры месяцы таму ахвярам Катыні.
Пра зніклы камень стала вядома 14 жніўня падчас акцыі ўшанавання памяці жаўнераў польскай арміі, што загінулі падчас варшаўскай бітвы ў 1920 годзе.Аналагічныя акцыі адбываліся ў многіх мястэчках. Але толькі ў Лідзе улады тэлефанавалі арганізатарам і настойліва прасілі не ладзіць мерапрыемства. «Апошнім часам у звязку з надыходзячымі Дажынкамі ў Лідзе вельмі нервовая абстаноўка», — кажа Андрэй Пачобут, адзін з лідэраў Саюза палякаў Беларусі.
Як паведаміў старшыня Таварыства польскай культуры зямлі лідскай Аляксандр Калыска, ля помніка бачны сляды ад пагрузчыка, які забіраў камень. Шасціметровы металічны крыж без надпісаў застаўся на месцы, а валун з словамі «Катынь 1940» увезены ў невядомым накірунку.
«У прамой лініі на лідскім радыё на наш запыт адказалі, што камень быў пастаўлены нелегальна і падлягае ліквідаванню», — патлумачыў Аляксандр Калыска.Аднак лідскае Таварыства польскай культуры аб гэтым ніхто не інфармаваў.
Цяпер прадстаўнікі Таварыства плануюць збіраць подпісы з патрабаваннем да мясцовых уладаў вяртання памятнага каменя.
13 красавіка 2010 году у Лідзе на старых могілках па вуліцы Энгельса былі асвечаны катынскі крыж і камень, пастаўленыя ахвярам бальшавіцкага расстрэлу пад Катынню ў 1940 годзе. Камень пратрымаўся тры месяцы. Могілкі знаходзяцца недалёка ад цэнтра горада, каля будучага праспекта Перамогі, які зараз актыўна будуецца ў Лідзе напярэдадні фестывалю Дажынкі 2010. Катынскі крыж стаў месцам, дзе жыхары горада ў знак салідарнасці з Польшчаю усклалі кветкі ды ставілі знічкі. Аўтарам каменнага помніку з’яўляецца вядомы лідскі разбяр Рышард Груша.
Цяпер чытаюць
Лосік расказаў, як Бабарыку катавалі ў наваполацкай калоніі26
Лосік расказаў, як Бабарыку катавалі ў наваполацкай калоніі
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х1010
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х10
Сумленне, каханне, колы пекла і галівудскі фінал. У сям’і будаўніка і бібліятэкаркі з Пружанскага раёна Ігара і Юліі Лаптановічаў арыштавалі спачатку яго, пасля — яе, а пасля і бабулю44
Каментары